facebook

Światowid

Ważne

Zajęcia - zmiany

mały kompozytor
taniec arabski

zajęcia plastyczne
Hanny Zawadzkiej-Woźniak

Zobacz szczegóły
 
Regulamin zajęć w ODT Światowid


UWAGA! Nowy regulamin!

Więcej …
 
URBANCARD Premium

20% zniżki na wybrane usługi

Więcej …
 
OK System już jest

Więcej …
 

Kalendarz Imprez

 «   January 2024   »

MTWTFSS
  1  2  3  4  5  6  7
  8  91011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
Julianna Walker Willis Technology




Partnerzy

  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
  • Partnerzy ODT Światowid
Cywilizacja kosmiczna - problemy i wyzwania PDF Drukuj Email


Szósta już wystawa Tomasza Szulgi poświęcona została idei cywilizacji kosmicznej. U jej podstaw leży przekonanie, że człowiek obecnie stoi wobec różnych zagrożeń – ekologicznych, surowcowych, klimatycznych i astronomicznych, a zbudowanie cywilizacji kosmicznej mogłoby temu zaradzić. Dzięki cywilizacji kosmosu człowiek lepiej rozwiązywałby swoje planetarne problemy.

Zarysowana na prezentowanej wystawie wizja jest zainspirowana astronomiczną wiedzą autora na ten temat.

Tomasz Szulga

Z zawodu psycholog, ale jego prawdziwą pasją jest astronomia – jej zagadnienia i odkrycia. Autor od wielu lat zajmuje się symulacjami wyglądu powierzchni obiektów kosmicznych, w tym planet Układu Słonecznego, ich księżyców, planetoid, komet, obiektów transneptunowych oraz planet pozasłonecznych i ich księżyców, głównie planet HD 28185 B, HD 10697 B, HR 810 B, HD 213240 B i innych, np. HD 82943 B, HD 190228 B, Ypsilon And B, 47 UMa B, HD 92788 B, HD 141937 B, HD 210277 B, Epsilon Ret B i HD 19994 B. Swoją rozległą astronomiczną wiedzę przelewa przy pomocy kredek i ołówka na papier, tworząc wizje planet i innych obiektów w kosmosie. Tę technikę nazywa „astronomią plastyczną”, a z racji że oparta jest na naukowych przesłankach,  uważa za bliższą nauce niż sztuce.

Tomasz Szulga jest również m.in. laureatem nagrody w dzielnicowej olimpiadzie matematycznej (1969 r.); „Frywolitek” Tygodnika Powszechnego (1996 r.); wyróżnienia w IX konkursie astronomicznym „Wiedzy i Życia” w 2002 r. Jego prace pokazywane były na wystawach w Filii Biblioteki Miejskiej przy ul Sempołowskiej we Wrocławiu (2007, 2008 r.) oraz w ODT Światowid (2009 r.; 2011 r., 2012 r.) i Pracowni „Ad Astra”. Publikuje w czasopismach „Jak być człowiekiem?”, „Urania – Postępy Astronomii”

CYWILIZACJA KOSMICZNA

Tomasz Szulga: Cywilizacja kosmiczna - problemy i wyzwania.

Największym wkładem psychologii do astronomii jest idea cywilizacji kosmicznej i umiejscowienie psychologii w niej. Te dwie dziedziny – psychologia życia i wiedza o kosmosie, astronautyka, są terenem, na którym realizowane byłyby poprzez ludzkie pokolenia długofalowe cele. One wzajemnie się zazębiają. Zresztą cywilizacja kosmiczna jako taka jest konstrukcją obejmującą wiele dyscyplin. Tworzy ją niemal większość dziedzin wiedzy. Jednak przestrzeń kosmiczna jest tu wymiarem szczególnym. Kiedyś pisarz i popularyzator astronomii, Arthur C. Clarke, zapytany po co latać  w kosmos odpowiedział, że robimy to z tej samej przyczyny, z której człowiek w przeszłości wyemigrował z Afryki na cały świat – inaczej dawno by wyginął.

Człowiek obecnie stoi wobec różnych zagrożeń – ekologicznych (zagrożenie środowiska przyrodniczego), surowcowych (w obszarze Układu Słonecznego jest dosyć minerałów), klimatycznych (niekorzystne zmiany pogodowe na Ziemi) i astronomicznych (zagrożenie impaktem planetoidalno-kometarnym). Zbudowanie cywilizacji kosmicznej mogłoby temu zaradzić. Dzięki niej człowiek lepiej rozwiązywałby swoje planetarne problemy. Na razie cenne jest kontynuowanie eksploracji kosmosu. Zajmuje się tym astronomia i astronautyka. Chodzi między innymi o poszukiwanie planet i księżyców pozasłonecznych, badania astronomiczne i bioastronomiczne bliższego i dalszego kosmosu, zasiedlanie Marsa i obszaru Układu Słonecznego.

I właśnie tutaj wkracza astronomia plastyczna. Astronomia plastyczna może stać się ilustracją tego tematu i narzędziem przedstawiającym cywilizację kosmiczną.

Przekazuję w ręce Państwa szóstą ekspozycję. Wystawa – tak jak poprzednie – obejmuje kosmos i jego eksplorację. Tym razem chodzi o akcent – obok astronomii – na astronautyce.

Tomasz Szulga

Wrocław, sierpień 2012

„(...) wydaje się, że wszelki owocny dialog wymaga, by racjonalne podłoże określonych wierzeń religijnych w określonych tradycjach religijnych konfrontować z tym, co wiemy z nauk przyrodniczych.”

George V. Coyne, „Bóg istot pozaziemskich”

„Historia ludzkiego postępu technicznego jest w rzeczywistości historią nieustannego wzrostu zużycia energii. (…) wzrost zużycia energii ściśle się koreluje z podnoszeniem standardów życia. (…) Proces fuzji z całą pewnością może zostać opanowany, a gdy to się stanie, wyeliminuje on widmo niedostatecznych dostaw energii na najbliższe kilka tysięcy lat. (…) Kluczem do otrzymania taniego źródła energii z reakcji fuzji jest (…) opracowanie takiej reakcji, w wyniku której nie powstawałyby neutrony. Taką alternatywę oferuje nam reakcja deuteru z helem 3. (…) hel 3 nie występuje na Ziemi. Występuje natomiast na Księżycu. (…) Gdyby (…) koszt wystrzelenia na orbitę kilograma ładunku zmniejszył się do 100 dolarów, koszty transportu aparatury do wydobywania helu na Księżyc zwróciłyby się w 4 lata. (…) prędzej czy później będziemy zmuszeni do korzystania z olbrzymich rezerw dostępnych w atmosferach gazowych olbrzymów. (…) W przyszłości mieszkańcy wewnętrznych obszarów Układu Słonecznego będą sprowadzali paliwo do reaktorów termojądrowych z zewnętrznego Układu Słonecznego statkami kosmicznymi napędzanymi tą samą, termojądrową mocą. (…) rakieta na D-He3 mogłaby rozpędzić się do 10% prędkości światła.”

Robert Zubrin, „Narodziny cywilizacji kosmicznej”


„Kiedy tylko ludzki potencjał przemysłowy rozwinie się dostatecznie na Marsie, koloniści będą mogli posłużyć się nowymi technologiami, by przywrócić planecie jej dawny ciepły i wilgotny klimat. (…) Dzięki temu samonapędzającemu się mechanizmowi stworzylibyśmy na Marsie kontrolowany efekt cieplarniany na skalę globalną, powodując wzrost średniej temperatury na powierzchni planety o ponad 50ºC w ciągu połowy stulecia.”

Robert Zubrin, „Narodziny cywilizacji kosmicznej”


„ … olbrzymie planety gazowe mogą mieć księżyce typu ziemskiego, a tam może być życie.”

Aleksander Wolszczan, „Łowcy planet”

MIRANDA  -  STAN  PO  BURZY


Miranda, księżyc Urana. To w miarę duży glob. Ma pokiereszowaną aktywnością  geologiczną (impakt?) powierzchnię. Tu widoczny jest jednak bardziej spokojny teren.

KOMETA  -  BADANIE  LODU


Powierzchnia jednej z komet. Jest ona urozmaicona, pokrywają ją wzgórza uformowane z materii lodowej przemieszanej z materiałem pyłowo-organicznym. Ze względu na małą siłę ciążenia tu, podobnie jak na innych tego typu małych obiektach astronauci poruszają się w podskokach, a umieszczone na powierzchni urządzenia, stacje, pojazdy itp. muszą być przytwierdzone do podłoża. Tu odwiert lodu i badanie spoistości wierzchniej warstwy gruntu z wykorzystaniem odpowiednich przyrządów pomiarowych.

OSWAJANIE  SIĘ  ŻYCIA  NA  KSIĘŻYCU


Próba kontaktu z niebieskosegmentowcem sześcionogim. Zwierzę jest owadossakiem pozostającym na poziomie ziemskiego szympansa. Tu doświadczenie tuż po wstępnej próbie oswojenia niebieskosegmentowca – nie wszystko przebiega tak jak pierwotnie zaplanowano, rzecz wymaga cierpliwości ze strony widocznej treserki – zwierzę jest, ogólnie biorąc, wbrew widocznym tu pozorom, bardzo dzikie.

Księżyc megaplanety o pierwotnych warunkach zbliżonych do ziemskich (o śr. półosi orbity 1,0 j. a., obiegającej gwiazdę centralną co 385 dni, masie 5,6 mas Jowisza, mimośrodzie 0,06) w układzie gwiazdy HD 28185 typu G5V, jasności 7,8 mag., odległej o 129 lat świetlnych (39,6 pc).

MARZENIE


Jej pasją życiową było doglądanie stanu fitozoologicznego siedlisk zwierzoroślin na egzoglobach. Do tego celu służył jej pojazd-skuter, którym mogła przemieszczać się nad ziemią. Ludzie mają różne zainteresowania. Jej marzeniem życia była praca egzobiologa na egzoksiężycu. Dla tego celu przybyła z odległości wielu, wielu lat świetlnych, z dalekiej Ziemi na powierzchnię tego globu. Egzoksiężyca planety HD 28185 B.

OCZEKIWANIE  WIOSNY


Kwiaty o formie i barwie nieistniejących na Ziemi jako uosobienie przyrody, natury i ziemi. Tu – wizyta dwojga przedstawicieli lokalnej, rolniczej ludności kolonii przy pomniku kwiata. Już od zarania dziejów bowiem proste, prymitywniejsze, związane z cyklami nieba i pór roku kultury i cywilizacje dużą wagę przywiązywały do obserwacji zjawisk klimatycznych i astronomicznych.

Ziemiopodobny księżyc hipotetycznej megaplanety (o śr. półosi orbity 1,05 j. a., obiegającej gwiazdę centralną co 383 dni, mimośrodzie 0,02) w układzie gwiazdy HD 82943 typu GO, jasności 6,54 mag., odległej o 89,5 lat świetlnych (27,5 pc).






 

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter

Zobacz koniecznie

Własnoręcznie i z polotem!

zajęcia rękodzieła artystycznego w piątek o 17.15
wejściówka 30 zł

Więcej …
 
Ze sztuką i poprzez sztukę

zapraszamy na film podsumowujący projekt

Więcej …
 
Nowe zajęcia

taniec na obcasach
zajęcia dla Pań!
zapisy i informacje 
tel: 504546926

 

 

 

 

Zaprzyjaźnione szkoły