Koncert uczestników XIII Warsztatów Wokalnych |
Przez cztery dni dziewiętnastka warsztatowiczów szkoliła głosy pod czujnym okiem (i uchem!) Haliny Bednarek oraz szlifowała interpretację wybranych przez siebie utworów korzystając z rad i doświadczenia Renaty Przemyk. Obie panie przy fortepianach wspomagali wymiennie akompaniatorzy: Piotr Rachoń oraz Krzysztof Słupianek. Efekt tej wspólnej pracy zobaczyliśmy podczas sobotniego koncertu (6 luty 2010 r. godz. 18.00) na scenie Ośrodka Działań Twórczych Światowid . Wszyscy uczestnicy XIII Artystycznych Warsztatów Wokalnych to osoby stale rozwijające swoje umiejętności śpiewu czy to w ramach zajęć w szkołach muzycznych lub w ośrodkach kultury, jak i podczas kursów, warsztatów, a nawet lekcji prywatnych. Wielu z nich już ma na swoim koncie nagrody i wyróżnienia uzyskane na festiwalach, przeglądach i konkursach. Praca z Renatą Przemyk była dla nich kolejną okazją do nauczenia się czegoś nowego. - To jak ciężko młodzież pracowała, jak dużo zrobiła i jak zaśpiewa, myślę że zrobi na państwu wrażenie, sama jestem pod wielkim wrażeniem efektu ich pracy – powiedziała Renata Przemyk otwierając koncert wieńczący warsztaty. – Wykonawcy różnią się od siebie wiekiem, są duzi i mali, chudzi i grubi, ale to co ich na pewno łączy to ogromne pokłady wrażliwości, talent i emocje, które tylko czasem będzie widać już na pierwszy rzut oka. Najważniejsze jednak jest to, że oni wszyscy wychodząc na scenę po prostu zamieniają się w piosenkę. Koncert zaczął się w bardzo ulotnym nastroju, a zapewniła go Joanna Mulik utworem „Dmuchawce, latawce, wiatr”, ale już za chwilę atmosferę podgrzała energetycznie wykonana piosenka „Moknie w deszczu diabeł” w interpretacji Barbary Piotrowskiej. Tuż po niej z towarzyszeniem „chóru Światowidowej sławy” Agnieszka Przybylska przekonywała publiczność, że niebo to miejsce do wynajęcia („Niebo do wynajęcia”).
a sentymentalne „Czasy Ordonki” (i innych kobiet prawdziwie niebanalnych) z wdziękiem oraz dużą wokalną klasą wspominała Dorota Zygadło.
a Dominik Wielgosz (w duecie z Renatą Przemyk) postawił na bycie „Zawsze tam gdzie ty”! I dokładnie takie było właśnie „Miasteczko Bełz” w wykonaniu gimnazjalistki – Oli Gierok. Natomiast skrajnie przeciwne emocje obudził na pewno kolejny punkt koncertu i wielki przebój Budki Suflera za razem „Jest taki samotny dom”. Świetnie sprostała trudnemu zadaniu jego wykonawczyni - Dominika Solska, a znany refren „a po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój” razem z nią i pozostałymi artystami na scenie klaszcząc śpiewała także niejedna osoba na widowni.
Zaraz potem o bardziej refleksyjny nastrój na scenie zadbała Aleksandra Krzyżańska, śpiewając szlagier Violetty Villas „Mechaniczna lalka”, natomiast bluesowy klimat lat 80-tych przypomniała utworem „W domach z betonu nie ma wolnej miłości” Aleksandra Skonieczna.
Miłosny temat choć w zupełnie innym charakterze kontynuowała utworem „Brzydcy” z repertuaru Grażyny Łobaszewskiej Aleksandra Zawłocka. jak i Małgorzata Roztoczyńska („Małgośka”) sprostały zadaniu wprost śpiewająco! Brawurowo zabrzmiała w interpretacji Anny Mandziary i z fenomenalnym Krzysztofem Słupiankiem przy fortepianie „Karuzela z madonnami”, a „Dziwny jest ten świat” w wykonaniu Bartosza Zaidlera (którego fryzura także przywodziła na myśl obraz Czesława Niemena w jego młodzieńczych latach) i towarzyszeniem wszystkich młodych artystów pozostawił publiczność z nadzieją w sercach, „że ludzi dobrej woli jest więcej”…
Koncert wieńczący XIII Artystyczne Warsztaty Wokalne 6 lutego 2010 r. godz. 18.00 z udziałem wszystkich uczestników (w rolach solistów bądź „chóru światowidowej sławy”); prowadzenie koncertu (oraz instrumenty perkusyjne i chórki) Renata Przemyk; akompaniatorzy: Piotr Rachoń, Krzysztof Słupianek
Zdjęcia z koncertu finałowego
|