Ważnymi cezurami w jej życiu były tragedia powodzi we Wrocławiu oraz śmierć ukochanej matki – te dwa wydarzenia obudziły w niej potrzebę pisania poezji, utrwalania piękna minionych chwil. Pierwszy tomik poezji Ireny Kubiak to „Okruchy życia” – próba dialogu z Bogiem i samą sobą, wspomnienia z dzieciństwa i zmaganie się z rzeczywistością. Drugi zbiorek, kontynuujący wspomniane tematy zatytułowany został „Gałąź serca”. Oba są także przykładem nieprzemijającej fascynacji ich autorki górami – ich krajobrazem i pięknem.